In de zandbak.
Dikke Monique doet haar middagwandelingetje in het park. Bij de zandbak kijkt ze peinzend naar de spelende kinderen. Even kijken de kleuters op en gaan verder met het taartjes bakken met vormen van allerlei kleuren. Dan stapt Monique in de zandbak, duwt de kleintjes opzij en gooit de vormpjes aan de kant. "Dat moet je zo niet doen, zegt Monique, dit is veel leuker". Huilend gaan de kleuters naar hun begeleiders.
Op haar knieën in het zand bouwt Monique gretig verder aan haar kasteel.
De scheidsrechter.
Na het laatste fluitsignaal stormt de Dikke Monique het voetbalveld op. Ze is er in geslaagd door de afzetting heen te glippen. Monique rent naar de scheidsrechter, omhelst hem en zoent hem op de mond. Dan tilt ze met haar sterke armen de tegenstribbelende man op en draagt hem onder gefluit en applaus naar de kleedkamers.
Wat zich daar heeft afgespeeld is niet bekend gemaakt.
Wel scandeerde het hele stadion minutenlang daarna nog : Dikke Monique, Dikke Monique !
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten