Zijn plan

Een paar keer bonsde hij met zijn hoofd tegen de muur.
Hij dacht : Later zullen mijn kinderen het misschien begrijpen maar dan doet het er niet meer toe.
Hij beet hard op zijn vingers en voor de spiegel probeerde hij zijn verkrampte gezicht terug in de plooi te krijgen. Daarna ging hij op de bank liggen met een kussen op zijn hoofd.

Omdat het zo afgsproken was, ging hij 's middags met Rob langs de rand van het bos lopen. Beide mannen hadden laarzen aan en hun jachtgeweer over hun rechterschouder. Zij praatten zacht over gewone dingen.
Bij de weg aangekomen zei hij tegen Rob hem verder alleen te laten.
Dat was nodig want hij was niet van plan ooit nog terug naar huis te gaan.

Geen opmerkingen:

Een reactie posten