De lucht was grijs. Het regende een beetje op de binnenplaats waar de gevangenen gelucht werden en zwijgend hun rondjes liepen.
Omdat hij een geheim met zich meedroeg voelde de cipier zich nooit op zijn gemak.Niet omdat hij bang was betrapt te worden maar meer uit een diepgeworteld schuldgevoel.
Die dag greep een gevoel van machteloosheid hem wurgend naar de keel en schaarde hij zich plotseling solidair onder de in een kring lopende gedetineerden.
Wat moest hij anders na al die jaren ?
Geen opmerkingen:
Een reactie posten