Een slecht humeur

Toen de koning die morgen wakker werd, keek hij in de spiegel en zag dat zijn gezicht vol met uitslag stond.
Nog in pyjama riep hij eerste minister dr. Kriegsmann Makeeff ter verantwoording.
De anders zo rustige dokter werd nerveus en moest het antwoord schuldig blijven.
Toen begon onze vorst heel hard te roepen en te tieren.
Ten einde raad en hoewel het nog heel vroeg in de ochtend was, ontbood dr. Kriegsmann Makeeff de zeven blinde prinsessen om in de slaapkamer zacht neuriƫnd en op de maat, samen heen en weer te wiegen.
Dat hielp een beetje maar toch vond de koning het nog nodig om enkele gevangenen onmiddelijk en langdurig te laten geselen. Dat gebeurde en dat hielp gelukkig ook wel een beetje.
Hoewel hij daarna nog wat mopperig gromde, was de kou toch grotendeels uit de lucht en konden wij allemaal min of meer opgelucht ademhalen.

Geen opmerkingen:

Een reactie posten