Een verslag

Ik liep door het park en daar zat ze op een bank in de zon.
Zonder aarzelen liep ik naar haar toe, knielde voor haar neer en kuste haar beide benen.

Enkele dagen later zag ik haar in de winkelstraat. Ze stond te luisteren naar een tamelijk dikke dame die druk gebaren maakte bij wat ze aan het vertellen was.
Ik benaderde haar langs achter, legde mijn armen om haar heen en kuste haar in de hals. De dikke vrouw onderbrak even haar verhaal.

Op zondagmorgen was ze alleen thuis. ( Hoe ik dat wist doet er nu even niet toe.)
Ik ging naar het huis maar belde niet aan. Ik liep wel twintig keer voor het huis heen en weer en ben niet naar binnen gegaan.

Zoiets verzin je niet !

Geen opmerkingen:

Een reactie posten