Die morgen aan tafel viel ik met mijn gezicht in het bord pap dat voor me stond.
Op vrijwel hetzelfde moment vielen ook mijn vrouw en kinderen in hun bord en we hielden allemaal tegelijk op met ademen.
Hierbij wil ik apart aantekenen dat ook onze jongste in zijn kinderstoel voorover viel en stikte.
In de pers werd geschreven over een familiedrama, vergiftiging enz. Volkomen ten onrechte.
Tegenwoordig een zeldzaamheid maar hier was gewoon sprake van een duidelijk geval van gezinssolidariteit.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten