Hand in hand vlogen we door de lucht.
De wind door mijn haar en koelte op mijn gezicht.
We lieten alles achter naar een soort toekomst
waar niemand ons kon zien
en wij ook niemand zouden zien.
Plotseling liet ze mijn hand los
en schoot ik alleen verder.
Te ver.
Te ver.
Te ver.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten