Waarom heb ik mijn tante Leentje opgegeten ?
Was het uit liefde ? Uit wraak ? Of gewoon uit verveling ?
De reacties uit mijn omgeving waren heel verschillend.
De meerderheid, daar ben ik eerlijk in, keerde mij afkeurend de rug toe. "Zoiets doe je niet !"
Sommigen liet het onverschillig.
Een minderheid evenwel gaf me een waarderend schouderklopje of zelfs een medeplichtige knipoog.
Deze minderheid heeft me geholpen deze voor mij toch wel moeilijke periode door te komen.
En daar ben ik dankbaar voor.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten