Een groepje meisjes van een jaar of tien is aan het hinkelen op straat.
Daar komen twee wat oudere heel dikke jongens aanslenteren. Ze duwen die tengere kinderen weg en de dikste van de twee gaat op het hinkelpad urineren.
De meisjes staan op een kluitje bij elkaar en kijken toe.
De andere jongen pakt een rotje uit zijn zak, steekt het aan en gooit het naar het groepje.
Dan gaan al die breekbare meisjes hand in hand in een kring om de twee jongens staan en beginnen met hun ijle stemmetjes te zingen..
De jongens kijken stomverbaasd en - ik geloof mijn ogen niet - ze beginnen te smelten. Ze worden kleiner en kleiner tot er van hen niets anders overblijft dan een hoopje dampend vocht.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten