Op een of andere manier ben ik op een tamelijk verrassende wijze maar springlevend onder de grond terecht gekomen. Ik bevind me nu in het rijk der boomwortels.
Het is hier een gecompliceerde samenleving, zoals de wortels subtiel en innig in elkaar grijpen, heel anders dan hun spiegelbeeld in de lucht, waar de takken bewogen worden door de wind. Wortels hebben een geheimzinnig eigen leven.
Ik zal niet proberen me los te maken uit hun omarming. Ik zal me aanpassen en hopen op die manier de rust te vinden die bovengronds voor mij niet meer mogelijk is.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten