Zo herinner ik mij helaas tot in de kleinste details hoe hij na de dood van zijn vrouw de hele kleinburgerlijke inboedel van hun huis grondig en met methode vernielde, verscheurde en kort en klein sloeg: alles wat zij in bijna 40 jaar huwelijk met zorg, aandacht en liefde verzameld had en waar hij altijd zwijgend en met kromme tenen bij was geweest.
Ik herinner me helaas heel goed hoe hij daarna met een zucht van opluchting de deur achter zich dichtsmeet en vertrok.
Ja, zo was mijn vader !
Geen opmerkingen:
Een reactie posten