Wij, de acht kinderen, moesten wachten in het plantsoen voor het huis.De groten moesten op de kleinen passen.
Toen Reus eindelijk verdoofd in een hoek van het vertrek op de bank lag, kwam moeder uit de werkplaats met de zware hamer. Daarmee verbrijzelde ze bij hem vier vingers van elke hand maar spaarde zijn duimen.
Gedecideerd trok ze vervolgens de deur achter zich dicht, verzamelde ons allemaal om zich heen en ging op weg terwijl ze ons een voor een aankeek en zei dat we het voortaan zonder vader moesten zien te rooien.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten