Gekooid met koorts en voor het venster
voorzichtig als een poppendokter
en klandestien
de spoken van verraad beschuldigt
hij gromt hoogedel duits en wisselt met zichzelf de woorden
als een kameleon
Een kinderhand is gauw gevuld met ketterij en drakenlicht
harpoenen, purpere gewaden
en wacht de tanden op elkaar geklemd
een kijkdag is voorbij met al zijn loze woorden
zij deugen niet
er rooft een horzel door zijn hoofd
Geen opmerkingen:
Een reactie posten