Een koude hart..

Ik ken hem heel goed en zal over hem geen leugens vertellen.
Het begon allemaal met af en toe een schuurtje in brand te steken. Zoals hij zelf altijd zei was dat niet uit kwaadaardigheid maar vooral " om zijn koude hart te verwarmen ". Later pakte hij het groter aan. Dan zorgde hij er ook altijd voor om onmiddelijk ter plaatse te zijn als de brandweer arriveerde. Dan was hij ook opgelucht en applaudisseerde oprecht enthousiast als een brandweerman, die met gevaar voor eigen leven het brandend pand was binnengegaan, met het geredde kind in zijn armen te voorschijn kwam.

Geen opmerkingen:

Een reactie posten