Een aantal jaren geleden heb ik mijn vrouw doodgeslagen.
's Avonds heb ik haar in de tuin begraven en op het graf een linde geplant.
Nu heb ik spijt van wat er gebeurd is.
De linde is intussen een behoorlijke boom geworden en vaak installeer ik mij vlak bij de stam die iets weg heeft van het figuur van mijn vrouw. De takken doen mij denken aan haar armen en in het ritselen van de bladeren hoor ik haar geklaag. In de zomer 's morgens lijken de vruchtjes op haar tranen.
Maar ja, ze wilde wel altijd gelijk hebben.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten