Mijn mooie lome kat heet Rosie.
Als ik 's avonds thuiskom, kijkt ze mij van uit mijn fauteuil een poos met haar groene ogen aan en dan ben ik er zeker van dat zij alles weet. Zij heeft mij door.
Gisteravond, ik lag in bed, sprong ze ineens bovenop mij, legde haar fluweelzachte pootjes op mijn schouders aan weerskanten van mijn hoofd en fluisterde in mijn oor : "Als je maar weet dat je later niet welkom bent op mijn crematie want ik ken je en ik weet dat jij door en door slecht bent."
De hele nacht heb ik geen oog dichtgedaan.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten