Het begon eigenlijk min of meer ongemerkt. Allerlei dingen verdwenen. Mijn handschoenen die ik net had uitgetrokken bijvoorbeeld, mijn bril en zo ging het steeds verder.
Maar het werd erger toen het om levende wezens begon te gaan. Mijn prachtige vogelkooi met Bengaalse vinken, alles weg. Tot ik op een dag met eigen ogen mijn lievelingskonijn Rosa langzaam zag verdwijnen, het werd als het ware opgeslokt.
Alles ben ik nu kwijt.. Ik zit op de vensterbank in een lege kamer en voel een vreemde tinteling in handen en voeten. Ben ik nu zelf aan de beurt ?
Geen opmerkingen:
Een reactie posten