Als enige was Blanche op het nippertje kunnen ontsnappen, Blauwtje had ze jammer genoeg alleen moeten achterlaten. Vol zelfvertrouwen vloog ze dus verder, verder en verder tot ze zich realiseerde hoe leeg het daarboven was. "Is daar iemand ? "schreeuwde ze, "Waar is iedereen ? "
Omdat ze geen antwoord kreeg, ging ze steeds lager vliegen tot ze tenslotte de toppen van de bomen bijna raakte. Ze was vanzelfsprekend zeer teleurgesteld.
Uiteindelijk begreep ze dat het geen zin had om verder te gaan. Ze streek neer in het bos, krabde wat in de aarde, ging liggen en begon onbedaarlijk te huilen.
Ik probeer haar nu te troosten en hoop dat het me uiteindelijk zal lukken maar ik heb zelden zo'n totale wanhoop gezien.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten