Illusie.


Eerst twijfel je aan je waarnemingsvermogen, je gelooft je eigen ogen niet maar tenslotte moet je de werkelijkheid wel min of meer accepteren.
Bij mij begon het op de dag dat ik plotseling mijn eigen spiegelbeeld beetje bij beetje uit de spiegel zag verdwijnen. Uitermate verwarrend en ik was perplex.
Enkele dagen later op weg naar huis, merkte ik dat ik geen sporen achterliet in de tien centimeter dikke laag pas gevallen sneeuw. Zeer verontrustend was ook dat steeds meer mensen mij niet leken te zien. Voor hen was ik lucht .
Uiteindelijk vraag je je dan natuurlijk af : Ben ik er nog wel ? en zelfs : Ben ik er eigenlijk ooit wel echt geweest ?

Geen opmerkingen:

Een reactie posten