Stemmen.

U weet natuurlijk dat ik al heel mijn leven stemmen hoor. Dat is zo vertrouwd, ik zou beslist niet meer zonder kunnen. Ze begeleiden mij en geven me af en toe ter overweging een mooie gedachte mee om de dag door te komen. Ik ben een bevoorrecht iemand.
Vandaag voor het eerst in al die jaren heb ik geen stemmen gehoord. Ze hebben het laten afweten. Ik voel me schuldig want gisteren, en dat is nog nooit voorgekomen, heb ik ruzie met ze gemaakt. Het begon met iets heel onnozels maar, ik schaam me het te zeggen, het ontaardde in een scheldpartij over en weer.
Nu voel ik me verdrietig en verraden als een man die door zijn vrouw in de steek is gelaten.

Geen opmerkingen:

Een reactie posten