Altijd speelt een glimlach om haar mond
Ze komt de kamer binnen zonder geluid
Soms gaan haar handen open en dicht.
Wat gaat er om in het hoofd van de dikke Monique ?
De dikke Monique zit op de grond
Ze legt haar hoofd op het zitvlak van de stoel van de vader
En valt in een diepe slaap
Wij allen in de kamer zijn heel stil
En verroeren ons niet.
Zij houdt van de natuur
En met haar grote rode zakdoek
Zwaait ze naar alles wat leeft
Ze fluistert dan dingen
En sist daarbij en krijgt een kleur
Daarna gaat ze rustig weer naar binnen.
De dikke Monique is jarig
Wij weten niet hoe oud ze wordt
Ze heeft een nieuwe bril
Een gekleurd montuur met van die vleugeltjes
Wij roepen en zingen
En applaudisseren tot onze handen er pijn van doen
Monique swingt.
Zo verloopt het leven van de dikke Monique
Op een dag zal ze ons verlaten
En dat zal pijn doen.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten