Voor ik het in de gaten had zat hij op mijn linkerschouder en fluisterde allerlei dingen in mijn oor waar ik geen touw aan vast kon knopen. Ik liep dan maar door naar huis en probeerde geen aandacht te schenken aan de spottende opmerkingen van de mensen op straat.
Thuis aangekomen vraag ik mij wel af wat te doen in deze zonderlinge situatie. Ik kan mij natuurlijk niet zomaar van hem ontdoen, hoewel ik door het gewicht al scheef begin te lopen.
Wat nu ?
Geen opmerkingen:
Een reactie posten