Onze groep verplaatste zich van stad naar dorp en van dorp naar stad. Wij waren samen, ontspannen, vrolijk en vrij en we leefden van wat we onderweg konden opscharrelen.
Onze verbazing en ergernis waren dan ook groot toen Ridell een van de oudsten zijn roofvogelhoed opzette, wat hij nog overhad aan veren gladstreek en aanstalten maakte om weg te vliegen met zijn nieuwe partner.
Wij gingen in een kring om hem heen zitten en probeerden hem duidelijk te maken hoe gekwetst we ons voelden en hoe ondoordacht hij handelde. Niets hielp. Tenslotte zagen wij ons genoodzaakt hem onverhoeds te overvallen en te kortwieken..
Alles is nu gelukkig weer bij het oude en we maken ons op om verder te trekken naar het westen.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten