Poëzie

Het is vrijdagavond. Het weekend gaat beginnen.
Josef Blauw komt op de gewone tijd thuis uit de werkplaats.
Maria,  zijn vrouw staat in de keuken bij het fornuis en zegt :  Josef, het eten is zo klaar, nog even geduld.
Zoontje, een bijzondere jongen, ligt languit voor de tv, kijkt niet op en bromt : hallo !
Vader gaat in zijn fauteuil zitten, pakt de krant en denkt : De zee, de zee klotst voort in eindeloze deining !
Na een poos komt hij uit zijn fauteuil, gaat in de keuken achter zijn vrouw staan en legt zijn handen om haar hals. Terwijl hij steeds harder, harder en harder knijpt, fluistert hij zacht een versregel van Lucebert in haar oor : Er is een mooie rode draad gebroken in de ochtend.