Man en vrouw legden het dode lichaam van hun zachtmoedige zoon, hun enig kind, in de kist in het zomerhuisje.
Terwijl de moeder bezweringen en verwensingen prevelend rond de kist bleef lopen, beschilderde de vader, binnensmonds vloekend, het gezicht van het lijk met felle oorlogskleuren.
Daarna zetten zij de wandelschoenen en de reistas van hun jongen op de grond naast de kist en zo verlieten de twee oude mensen definitief het zomerhuis en het dorp, telkens omziend naar de plaats waar zij al die jaren met z'n drieën zo gelukkig geweest waren.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten