Kauwend op een twijgje.

Nadat onze huisarts dr. Kriegsmann Makeeff en ik tot in de vroege uurtjes hadden zitten dammen in het café, was ik naar huis gegaan waar vrouw en kinderen vol ongeduld op me zaten te wachten.
Naar later bleek was Kriegsmann Makeeff gewoon in een droge sloot langs de kant van de weg gaan zitten waar hij gezien werd door enkele dorpsgenoten.
Ze hadden hem gegroet maar kauwend op een twijgje had hij opgekeken en een paar aardkluiten in hun richting gegooid.
Daarna was hij opgesprongen en woedend het veld in gerend.
Het zal vermoedelijk wel even duren voor we hem terugzien.
Dat is dan jammer voor de vele zieken in ons dorpje.

Geen opmerkingen:

Een reactie posten